* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  

ميان همهمه ي برگهای خشک پاييزی، فقط ما مانده ايم که هنوز از بهار لبريزيم ....

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  

زرد است که لبریز حقایق شده است
تلخ است که با درد موافق شده است
شاعر نشدی وگرنه می فهمیدی
پاییز بهاری است که عاشق شده است.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  

برای من که دلم چون غروب پاییز است ، صدای گرم تو از دور هم دل انگیز است

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  

این هوا ، هوای دلگیریست ، فصل قلبم پاییزیست!
آسمان قلبم ابری است ، دلم گرفته ، این چه دردیست!

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

زندگی چیدن سیبی است که باید چید و رفت ، زندگی تکرار پاییز است باید دید و رفت

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  

بیا ای همنشین سرد پاییز / به آواهای شب هایم درآمیز / بیا ای رنگ مهتاب بلورین / تو شعری تازه در من برانگیز

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  

در ماه مهر بادهای پاییزی بی مهری را با برگ درختان آغاز میکنند . . .